Afet bölgesinde ‘Çocuk Uyum Merkezi’ kuruldu: Travma iç içe

Nur Kaplan
ANKARA – Merkez üssü Maraş’ta arka arda yaşanan şiddetli zelzelelerin üzerinden 8 gün geçti. 7,7 büyüklüğündeki birinci sarsıntının tesiri 60 saniye sürerken, 7,6’lık ikinci zelzele 45 saniye devam etti. Her iki sarsıntının yol açtığı yıkımda can kaybı 30 bine yaklaştı, 80 bin kişi yaralandı, çok sayıda insan hâlâ enkaz altında.

ÇOCUK HAKLARI SAVUNUCULARI AFET BÖLGESİNDE

10 kentte hissedilen zelzelenin akabinde arama kurtarma grupları ve on binlerce istekli bölgeye akın etti. Afet bölgesinde çocuklar için gönüllülerin oluşturduğu “Çocuk Uyum Merkezi” kuruldu. Çocuk hakları savunucuları, psikologlar, toplumsal hizmet uzmanları ve çok sayıda demokratik kitle örgütü üyesi depremzede çocuklar için faaliyet yürütüyor. Antakya’da bulunan psikolog Hatice Göz, sarsıntı bölgesinde çocuklar için yapılan çalışmaları anlattı.

‘ÇOCUKLARI ÖNCELİYORUZ’

Antakya Armutlu’nun neredeyse tamamının yıkılmış durumda olduğunu söyleyen Hatice Göz, kentte salgın riskine dikkat çekti, insanların en acil gereksiniminin ‘çadır’ olduğunu ve kendi imkanlarıyla sıcak yemek, tuvalet temin etmeye çalıştıklarını söz etti. Çocuklu ailelerin bölgede ağır olduğunu belirten Göz, şunları söyledi:

“Çocuklu ailelere ziyaret edip onlarla tanıştık, Çocuk Uyum Merkezi kurulduğunu ilettik. Bulunduğumuz bütün alanlarda çocukları önceliyoruz, çıkan birinci çorbayı onlara veriyoruz. Tuvaleti ve çadırı evvel çocuklu ailelere teslim ediyoruz. Bulunduğumuz yerlerde hâlâ sarsıntılar sürüyor. Çocukların ceplerine telefon numarası bıraktık. Her yer karmaşa içerisinde, her yer her yerde. Çok dağınık, tertip yok, devlet yok. Halkın yalnız bırakılmasının yanı sıra asker ve jandarmaya dahi buradan çorba çıkıyor.”

‘SAĞLIK MERKEZİNDEKİ BİLGİLERİ VE BİZDEKİLERİ KARŞILAŞTIRIYORUZ’

Deprem bölgesinden tüm çocuklarla irtibat kurmaya çalıştıklarını söyleyen Göz, bölgeye en son 180 kayıp ya da ailesi bulunamayan çocuk bildiriminin geldiğini, 30’a yakın çocuğun bulunduğunu tabir etti. Çocuk Uyum Merkezi’nden haberi olmayan ailelerin olduğunu ve buna dair de çalışmaları süratli biçimde sürdürdüklerini söyleyen Göz, şöyle devam etti:

“Sağlık merkezlerinde ya da hastanelerde çocukların bilgileri sisteme girildikçe bizdeki bilgilerle karşılaştırıyoruz, inançlı biçimde ailelerine ulaştırmaya çalışıyoruz. Burada çok fazla travma iç içe. Yas süreci, cenazelere ulaşamama hali var. Çocuklara oyuncak, kalem, boya verdik, fotoğraflar yaptılar. Onlarla oyunlar oynamaya çalışıyoruz. Kıyafet bulma sorunu vardı, karşılamaya çalıştık. Ancak hâlâ gereksinim var bilhassa bebeklere uygun kıyafetler yok. Bizimle yardım için hareket etmek isteyen çocuklar oldu. Şimdi herkes can havlinde, çocuklar için sonrası için planlamalar yapıyoruz. Demografik yapısı değiştirilmeye çalışılan ve moloz bir kente dönüştürülen buraya çocuklar için her vakit geleceğiz.”

‘ARKADAŞLARIM SANKİ DÜZGÜNLER Mİ, ÖLDÜLER Mİ?’

Afet bölgesinde çocuklarla kurdukları birinci irtibatta onların reaksiyonlarına dair konuşan Göz, “Çocuklara o anı tekrar hatırlatmamak için ‘biraz korkmuş olmalısın’ üzere daha çok onları anlamaya yönelik cümleler kuruyoruz. Sonrasında çocuklarla göz göze geldik, anlatmaya başladılar. Dehşet ve dert tüm çocuklarda var. ‘Nerede yaşayacağız, nereye gideceğiz’, ‘Okuluma nasıl devam edeceğim’ ‘Takdir almıştım, okulum değişecek artık tekrar alabilir miyim’ sorularını soruyorlar. Okul çağındaki çocuklar arkadaşlarını, öğretmenlerini merak ediyorlar. ‘İyiler mi, sanki öldüler mi?’ diye soruyorlar. Ağladığı için annesine kızan ya da şaşkınlık içinde olan çocuklar var” dedi.